Uit de adviesfolder 'Zeven vuistregels voor een meer correcte en genuanceerde verslaggeving over geestelijke gezondheid'.
Meer informatie over correcte verslaggeving?
Spreek bv. niet van een psychoot maar van een persoon met een psychose.
Er zijn niet twee groepen mensen in de wereld: mensen met een psychische aandoening en mensen zonder. Bovendien heeft iedereen wel een disfunctie. Heel veel mensen hebben in een bepaalde periode van hun leven te maken met psychische problemen. Dat kan eenieder zijn: naast jezelf kan het even goed een collega, familielid, vriend of buur zijn.
Vermeld nooit een aandoening zonder voldoende zekerheid dat de term juist gebruikt is. Controleer de juistheid van de terminologie via ons overzicht van psychische problemen of bij een andere betrouwbare bron.
Let er op dat de formulering geen stigmatiserende associaties oproept en vraag je af of de vermelding van de aandoening relevant is en strookt met de regels van de privacy.
Beelden zijn krachtig en verduidelijken veel maar kunnen ook stereotypes bevestigen of stigmatiserende associaties oproepen.
Deze kunnen te maken hebben met een psychische of psychiatrische achtergrond. Maar lang niet iedereen met psychische problemen begaat criminele daden.
Het gebruik van frames is bijna onvermijdelijk in de media: ze zijn nodig om snel en compact te kunnen communiceren over ingewikkelde aangelegenheden. Maar die frames hebben nadelen.
Kenmerkend is dat ze stukken van de waarheid bevatten, maar niet de (hele) waarheid zijn. Psychische aandoeningen en mensen met psychische aandoeningen worden vaak via problematiserende frames voorgesteld.
Professor Baldwin Van Gorp en zijn collega’s van het Instituut voor Mediastudies van de KU Leuven beschreven vijf problematiserende frames die de media vaak gebruiken over psychische aandoeningen.
Het is begrijpelijk dat die problematiserende frames voorkomen in de media. Het zijn gedachtenpakketten die ook in de samenleving aanwezig zijn. En de feiten zoals ze op de nieuwstafels belanden, passen vaak in die frames.
Maar die frames zijn niet volledig en niet genuanceerd genoeg. En als ze correct zijn in een individuele situatie, dan nog houdt het hanteren ervan de suggestie in dat ze altijd gelden, en dat is niet zo. Ze benadelen en discrimineren bovendien de mensen met een psychische kwetsbaarheid. Vuistregel 6 luidt dan ook: pas heel erg op met problematiserende frames over de geestelijke gezondheidszorg.
Realistisch gezien zijn zulke frames haast niet te vermijden in de journalistiek die snel en compact moet zijn. Daarom is het aanbevolen ze te compenseren door het gebruik van deproblematiserende frames.
Please note, the translation with Google Translate is not always 100% correct, for which we apologize.
We offer this option to translate so that everyone has the chance to view this site in his or her own language.
Activate Translation-bar