- Hoe vaak sta jij 's morgens op in de hoop dat het zo snel mogelijk weer avond wordt?
- Elke dag... Elke dag.
- Dan vrees ik dat je echt in een depressie zit.
- (lacht) Ik weet niet hoe dat voelt, jong. Een depressie.
- Ik denk dat je het heel goed voelt op dit moment.
- En toch wil ik daar niet aan toegeven.
Zijn uitspraken waren frappant. Lichaamstaal sprak nog nooit zo luid. De verslagenheid voelt herkenbaar, de radeloosheid is confronterend. Dit is een verhaal over moeten stoppen en totaal onvoorbereid aan de start van een nieuw begin staan.
De eerste aflevering van Kroost was televisie die snijdt, die pijn doet om naar te kijken zelfs. Met zicht op een gebroken man, abrupt weggetrokken uit een droomwereld.
Het vervelendste lijken nog de reacties van de fans. Mensen die hem nu als ploegleider aanklampen op zijn terrein. "Alles goed? Ca va? Alles in orde? Hoe is 't?" Voortdurend diezelfde moeilijke vraag waar je veel te snel een beleefdheidsantwoord op geeft, terwijl je zou willen uitschreeuwen wat er echt scheelt.
Niels Albert getuigt over zijn psychische kwetsbaarheid
Niels Albert, ex-sportman, getuigde op het VIER-programma Kroost over de donkere momenten die hij doormaakt. Een verhaal over moeten stoppen met sporten en wat dit allemaal teweeg bracht in zijn leven. De radeloosheid, de openheid, de eerlijkheid raakte. De Morgen gaf commentaar op de uitzending. We wilden u deze niet onthouden.
Anderen zeggen waar het op staat, net wanneer de renners het startschot krijgen, zonder de bedoeling om te kwetsen. "Dat moet pijn doen nu." Weer een pijnlijke snee erbij.
De vraag spookt onvermijdelijk door het hoofd. Is het crossterrein nog wel de beste omgeving voor Niels? Deze man wil niet toegeven aan de klap, op zoek naar de zin van het bestaan.
Reportagemaker Eric Goens - kundig buiten beeld - probeert als een therapeut op hem in te praten. "Hier niet aan toegeven is niet verstandig." Terwijl hij op een nadarhek leunt, geeft Niels Albert openlijk toe dat hij nu begrijpt dat mensen uit het leven kunnen stappen. "Dat is gevaarlijk, Niels. Net daarom moet je je laten helpen."
Dit soort televisie is indrukwekkend en keihard. Dieper kan een tv-programma niet snijden. Maar laat er geen twijfel over bestaan: dit was uitstekende televisie, zowel visueel als inhoudelijk.
Het is ingrijpend, confronterend en het raakt, maar het wordt nooit melig en neigt nergens naar sensatiezucht. Het toont de mens op zijn mooist: in een kwetsbare positie. Deze Kroost was troost, ook al leek hij bij momenten uitzichtloos.
Je kijkt moedeloos toe en kan alleen maar hopen dat Niels Albert de raad van Eric Goens volgt en hulp gaat zoeken. Of dat inmiddels gedaan heeft. En dat anderen in een gelijkaardige situatie de sterkte vinden om hetzelfde te doen.
(Bron: De Morgen)
Maak van het
hoofd een zaak
Volg, schrijf, deel, post, help mee!
