Geestelijk gezond in coronatijden 5

"Wees lief voor jezelf, wees lief voor de wereld."

Meer nederigheid, dankbaarheid en empathie. Els Boebaert snakt vandaag meer dan ooit naar een grotere betrokkenheid van alles en iedereen.

"De coronatijd maakt heel wat emoties los: angst, onzekerheid, woede, onbegrip, verdriet of nog iets helemaal anders."

Uit een vlot gesprek kwam de vraag of ik mijn gevoel wou delen met de wereld. Een gesprek dat al gestuurd werd door gevoelens, emoties. Hoe die er zijn, we er vaak niet van houden maar ze toch liefdevol moeten aanvaarden. Een open gesprek over emoties - tenzij met je hartsvriendin en dan nog ligt het moeilijk '“ we doen het niet vaak genoeg. En al zeker niet onder collega"s of kennissen. De vraag om mijn gevoel te delen, kwam er ten opzichte van de coronacrisis maar het openhartige gesprek ontstond los daarvan. Ik gaf onverwacht een eerlijk en rauw antwoord op de vraag: "Alles goed met jou?". Het antwoord was tranen en onzekerheid. De reactie was begrip en perspectief. Mooi, toch? De coronatijd maakt heel wat emoties los: angst, onzekerheid, woede, onbegrip, verdriet of nog iets helemaal anders. Emoties die plots meer hun plaats krijgen, waar mensen naar willen luisteren. We zitten nu eenmaal in een crisis die de hele wereld raakt'¦

"Deze crisis laat ons verder kijken, meer betrokkenheid voelen. Moet dat niet elke dag, elk jaar? Ongeacht de impact op ons persoonlijk leven?"

Als mens hebben we een verantwoordelijkheid om verder te kijken, om dieper te voelen ook. Deze harde crisis voor sommigen is een levenslang gevecht voor anderen. Er zijn mensen die sowieso al jaren in angst, onzekerheid of verdriet leven. Voor sommige van onze medemensen is het zelfs een nieuw normaal. Maar we kijken weg, we stoppen onze oren toe, zolang het ons niet rechtstreeks aanbelangt. Deze crisis laat ons verder kijken, meer betrokkenheid voelen. Moet dat niet elke dag, elk jaar? Ongeacht de impact op ons persoonlijk leven?

"Wat als we nu allemaal eens zouden wakker worden en een tikkeltje liever zouden zijn voor elkaar? Zou het de wereld mooier maken, denk je?"

Wat de coronacrisis met me doet? Veel. Allerhande emoties en een diep verlangen dat we allemaal wat nederiger, meer dankbaar en empathisch met elkaar zullen omgaan. En dan praat ik niet alleen over die buur, of die "Vlaming" maar ook diegene die we niet bij naam kennen, wiens gezicht ons onbekend is maar voor wiens leed we de ogen niet mogen sluiten. Wat als we nu allemaal eens zouden wakker worden en een tikkeltje liever zouden zijn voor elkaar? Zou het de wereld mooier maken, denk je?

"De aarde heelt", horen we nu vaker. Alsof deze crisis de aarde een beetje ademruimte geeft om te herstellen van wat we haar aandoen. Is dit het moment om te kijken hoe we zachter kunnen zijn voor onze planeet? Hoe kunnen we echt zero waste leven? Wat hebben we echt nodig in ons leven? Allerhande gewoontes worden doorheen geschud, zelfs onze winkelgewoontes, maar maakt het ons écht ongelukkiger? Wat is nu echt de essentie van het leven? Mijn eerste reactie: liefde en betrokkenheid.

Els voelt als jonge dertiger een nood om de wereld mooier te maken. Ze ontwikkelt een Centre for Awareness, waar alles om een groter bewustzijn draait. Ze stelt dagelijks vragen over zichzelf en de wereld en hoe ze de twee beter kan maken.