• Nieuws
  • Geestelijk gezond in coronatijden 14 - Astrid Stockman

Geestelijk gezond in coronatijden 14 - Astrid Stockman

 Durf stilstaan bij de tijd en ruimte die je krijgt

Denken dat je het leven naar je hand kan zetten, kan pijn doen. Astrid Stockman kan erover meepraten. Als twintiger leefde ze in de illusie van controle. Gaandeweg ontdekte de sopraan dat het leven tóch zijn gangetje gaat. Dat inzicht helpt haar vandaag door de lockdown.

 

Hoe voel je je?

Over het algemeen voel ik me vrij rustig. Zoals voor iedereen, is er ook voor mij enorm veel veranderd: van alle dagen aan het werk en altijd onderweg tussen verschillende podia overal ter wereld, naar thuis zitten, tussen mijn vier muren, met verlies van al mijn jobs. Het is niet duidelijk wanneer wij als sector opnieuw de draad kunnen oppikken. Er is veel onzekerheid, maar ik kan er goed mee om. Soms maak ik me zorgen of mis ik mijn ouders, mijn familie, mijn vrienden, maar in het algemeen ben ik heel gefocust en creatief bezig. Soms kan ik zelfs hard bulderlachen om een of andere dwaze meme, en dan voel ik me meteen een pak beter.

Welk gevoel heeft de bovenhand?

Ik heb jarenlang aan mezelf geschaafd - en dat die ik nog steeds - omdat ik teveel in de illusie van controle leefde. Als jonge twintiger had ik bepaalde verwachtingen op allerlei vlakken van het leven. Maar uiteindelijk gaat alles toch gewoon zijn gangetje. Denken dat je het leven naar je hand kan zetten, kan pijn doen. Met vallen en opstaan heb ik dat idee proberen loslaten. Ik merk dat dit me nu goed van pas komt, want vandaag hebben we als maatschappij en individu weinig onder controle. We hebben weinig te 'willen' of te 'eisen' van ons persoonlijk of professioneel pad. We moeten het nemen zoals het komt en oog hebben voor kansen en kleine dingen waar we wél van kunnen genieten. Ergens heb ik ook het 'geluk' dat ik door mijn job vaak drie tot vier weken weg van huis ben, en dan sowieso de mensen die ik graag zie, moet missen. Dus ik kén dit gevoel van een 'ander soort connectie' wel, maar toegegeven: ook voor mij is het soms moeilijk.

 

"Ik merkte dat ik de eerste weken enorm in overdrive ging om mijn job en taak als artiest zo goed mogelijk te herdenken. Maar als je niet oplet, wordt dat een vlucht."

Ontwikkel je nieuwe gewoontes?

Vroeger had ik bijna nooit een vrije dag. Zeker in het weekend was ik altijd aan het werk. Nu neem ik consequent mijn weekends vrij, voor mijn job doe ik niets. Het is een verademing om structuur in mijn week te hebben, en tijd voor mezelf ook. Ik denk dat dit broodnodig is: durven stilstaan bij de tijd en de ruimte die je nu krijgt. Ik merkte dat ik de eerste weken enorm in overdrive ging om mijn job en taak als artiest zo goed mogelijk te herdenken. Maar als je niet oplet, wordt dat een vlucht. Tijdig op de rem duwen dus: in de weekends zal je me nu vooral zien ontspannen en recupereren.

Wat verandert corona aan je manier van werken?

Alles. Wij mogen uiteraard geen mensen meer samenbrengen in concertzalen of openlucht. Dat zal ook nog wel een hele tijd duren. Op Instagram geef ik elke week korte liveconcertjes. Ik merk dat daar een soort van community rond ontstaat. Mensen tunen tegelijk in en kijken samen naar het concert, terwijl ze ook met elkaar chatten over de muziek en hoe ze elkaar missen. Ik krijg veel reacties van mensen bij wie dat concertje elke week een kwartier ontsnappen is, of troost biedt, of rust in het angstig zijn. Ik merk ook steeds harder op hoeveel dat wekelijkse moment voor mij persoonlijk betekent. Als ik me niet goed voel, moet ik dat concertje toch brengen. Dan zijn de luisteraars daar en delen we zoveel meer dan muziek met elkaar. Ook zij sleuren me er op een zekere manier door nu.

Wat mis je nu het meest?

Ik mis vooral het samenzijn met de mensen die ik graag zie en de vrijheid om de wereld te kunnen zien. Ik mis het om mijn job te kunnen uitoefenen. Maar ik weet dat het op een dag allemaal gewoon terug komt, dus ik blijf positief.

Is er nog plaats voor humor en/of schoonheid in je leven?

Absoluut, dat is eens te meer wat me overeind houdt. Ik blijf musiceren, ik blijf lezen, genieten van films, lachen met dwaze filmpjes, comedyshows. Het is een fantastisch medicijn tegen onzekerheid.

 

Astrid Stockman is een veelgevraagde sopraan op podia en festivals in binnen- en buitenland. Ze voelt zich thuis in diverse genres, van liederen en oratoriumwerken tot opera, variërend van oude tot hedendaagse muziek. Ze liet zich opmerken in "De Slimste Mens", waar ze de finale haalde en uiteindelijk derde werd.

Foto: Frederic Paulussen

Terug