Geestelijk gezond in coronatijden 11 - Jasmijn Van Hoof

Alle gevoelens passeren de revue, soms allemaal op één dag

Familie-actrice Jasmijn Van Hoof probeert vooral niet te streng te zijn voor zichzelf tijdens de lockdown. Er is geen juist of fout, niemand was hier op voorbereid.

Hoe voel je je?

Op dit moment niet slecht. Al heeft dat wel enkele dagen nodig gehad. Van de ene dag op de andere kwam alles tot stilstand. Vrijdag stond ik nog op de set van Familie, zondag kregen we bericht dat we niet meer hoefden te komen. Die bruuske stop vond ik erg verwarrend. Ik zat met mijn hoofd nog bij mijn job, had heel hard het gevoel dat ik "bezig" moest blijven met scenario's, voorbereidingen, ... Maar er viel niets meer voor te bereiden. Nu is het wachten wanneer we weer kunnen opstarten. De eerste dagen voelde ik ook veel angst. Ik checkte de hele tijd het nieuws, wilde alles weten over het virus. Dat maakte me erg onrustig.

Welk gevoel heeft de bovenhand? Angst, machteloosheid, gelatenheid, strijdlust,'¦

Alle gevoelens passeren bij mij de revue, soms allemaal op één dag. Het ene moment kan ik volop genieten van de vrije tijd, alsof ik onverwachts een vakantie heb gekregen, daarna overvalt me een paniekerig gevoel omdat ik niet kan inschatten wat dit op lange termijn met de wereld gaat doen. Als ik thuis ben, voel ik nog weinig angst. Op dit moment ben ik nog geduldig. Deze manier van leven lijkt een beetje op mijn normale vrijetijdsbesteding, ik ben dus niet enorm uit mijn comfortzone getrokken. Machteloosheid overvalt me het vaakst. Ik blijf gevoelig voor de prestatiedruk van de maatschappij. Nu even helemaal niks doen, voelt nog altijd een beetje verkeerd. Alsof het niet mag. Alsof ik mijn tijd dan in iets anders nuttigs moet steken, of vrijwilligerswerk of... Maar misschien is binnenblijven en mezelf bezighouden net het meest zinvolle dat ik kan doen.

"Niet kunnen shoppen of uit eten gaan is geen probleem, maar ik mis wél de mensen met wie ik het deed."

Kijk je nu anders naar de wereld dan vroeger? Hoe dan?

Niet heel anders, maar ik vind het wel interessant om te zien hoe we allemaal terug naar de basis gaan en daardoor te weten komen wat we écht nodig hebben in het leven. Niet kunnen shoppen of uit eten gaan is geen probleem, maar ik mis wél de mensen met wie ik het deed. Ik mis hun fysieke aanwezigheid, hun knuffels, hun aanrakingen. Ik denk dat dat gevoel bij heel veel mensen leeft, we missen het contact met elkaar.

Ontwikkel je nieuwe gewoontes? Welke?

Ik leer om meer te telefoneren, iets waar ik stiekem niet zo van hou. Maar het is momenteel de enige manier om contact te hebben, dus besef ik ook hoe waardevol het is. Verder probeer ik niet te streng te zijn voor mezelf. Ik kan mezelf soms onnodig regeltjes opleggen, dat deed ik in het begin van deze periode: elke dag minstens een kwartier Spaans, minstens 20 pagina's in dat boek lezen, niet meer dan een uur televisie kijken... Nu denk ik: ach, er is geen juist of fout hoe we deze periode beleven. Niemand was hierop voorbereid, je kan dus ook niet verwachten dat iedereen plots een nieuwe versie van zichzelf ontdekt.

Wat verandert corona aan je manier van werken?

Ik heb letterlijk niets dat ik kan doen. Familie is ver op voorhand helemaal uitgestippeld qua verhaallijnen en draaiplanning, maar dat staat nu allemaal on hold. Verder weten we tot nu toe weinig. Starten we binnenkort weer en pakken we de draad op exact waar we eerder gestopt zijn? Of krijgen we nieuwe scenario's? Wat met onze acteurs die 70-plus zijn? Gaan die nog mogen komen werken zolang er geen vaccin is? Veel vragen zonder antwoorden.

"Ik vergelijk het gevoel vaak met dat van een zomervakantie toen ik nog kind was. Eindeloos veel tijd en buiten de zon die schijnt."

Welke voornemens maak je je voor na de coronatijd?

Dat is een goeie vraag, ik heb daar nog niet echt over nagedacht... Misschien maak ik niet per se voornemens, ik hoop gewoon dat het leven zich weer gaat herstellen zonder angst voor elkaar. Ik hoop wel dat ik het gevoel van rust en traagheid kan bewaren, als mijn hectisch dagelijks leven terug op gang komt. Er zo even helemaal uitstappen heeft me wel deugd gedaan. Ik vergelijk het gevoel vaak met dat van een zomervakantie toen ik nog kind was. Eindeloos veel tijd en buiten de zon die schijnt.

Wat mis je nu het meest?

In mijn auto springen en naar mijn vrienden en familie rijden wanneer ik er zin in heb! En zonder dat dat een onnodige verplaatsing is, haha! Ik kijk er ook naar uit om weer onbezorgd iedereen te kunnen zien en vast te pakken. Het is alsof ik nu pas besef hoe veel deugd het kan doen om iemand fysiek dichtbij te hebben. Een goeie vriendin zei me: ik heb huidhonger als een baby. Fysiek contact zit echt verankerd in de mens.

"Sinds de lockdown is het alleen nog maar mooi weer geweest, alsof de natuur zegt: kijk naar mij!"

Is er nog plaats voor humor en/of schoonheid in je leven?

Zeker wel! Meer dan ooit! Ik krijg aan de lopende band grappige of inspirerende filmpjes doorgestuurd. Ook op sociale media lijkt het alsof iedereen vanuit zijn woonkamer kunst aan het maken is, iedereen is creatiever dan ooit. En zodra ik de telefoon aan de kant leg, is er nog altijd veel schoonheid. Sinds de lockdown is het alleen nog maar mooi weer geweest, alsof de natuur zegt: kijk naar mij! Ik geloof daar ook echt in.

Jasmijn Van Hoof (29) is vooral bekend om haal rol in Familie, waar ze sinds 2012 het personage 'Stefanie' vertolkt. Ze groeide op in een klein dorp in de Kempen, maar woont al bijna tien jaar in Antwerpen. Ze studeerde Acteren in het Conservatorium in Antwerpen en later Audiovisuele Assistentie in Brussel.