BURN OUT

Mijn burn-out legde mijn angsten bloot'¦

Isabel is 34 jaar, gehuwd en mama van 2 meisjes die nu bijna 7 en 5 jaar zijn.
Ze is reeds 12 jaar werkzaam in de sociale sector als verpleegkundige.
Deze zomer kwam een burn-out haar leven binnengestapt. Wat meteen het begin was van een lang herstelproces en een zoektocht om terug in evenwicht te komen met zichzelf. Een zoektocht die trouwens nog altijd bezig is.

 


 

De zomer van 2017 zou misschien wel eens een kantelpunt in mijn leven kunnen zijn. Na een periode van 3 weken aanhoudende hoofdpijn, een zeer laag tot bijna geen energiepeil meer en een nacht van hartritmestoornissen kwam mijn lichaam me zeggen: “STOP, zo gaat het echt niet meer verder!” De burn-out kwam mijn leven binnengestapt…

 

Lang herstelproces.

 

Meteen ook de start van een lang proces. Een aanvankelijk lichamelijk herstelproces, maar vooral ook het proces van aanvaarding. Het duurde enkele weken voor ik zelf kon aanvaarden en ook beseffen dat ik effectief in een burn-out was beland.

Mijn gevoelens en belevingen omtrent het proces die ik de eerste maanden doormaakte staan beschreven in mijn artikel op www.volleven.be. Om mijn verhaal goed te kunnen volgen, nodig ik je dan ook uit om eerst even dat artikel door te lezen, vooraleer hier verder te lezen.

 

Mijn lichamelijk herstel begon stilletjes aan op de achtergrond te verschuiven, toen er meteen plaats kwam voor alweer een psychisch moeilijke periode. Waar ik in bovenstaand artikel mezelf op een gegeven moment de vraag stel: “Hoe is het allemaal zover kunnen komen?” en mijn antwoord op dat moment is: “het is een nog steeds lopend proces”, daar sta ik vandaag alweer iets verder in dit proces.

 

15 jaar terug in de tijd.

 

Enkele weken terug kreeg ik last van vreemde “gedachtenflitsen” in mijn hoofd, zoals ik deze benoem. Het zijn gedachten die zeer beangstigend zijn en waarvan mijn lichaam zich opnieuw volledig gaat opspannen en verkrampen.
Dit maakte ik niet voor de eerste keer mee. Daarvoor gaan we even een 15tal jaar terug in de tijd. Toen maakte ik ook een periode door waarbij ik last had van deze gedachten, maar veel heviger. Daarna volgde ook nog een depressieve periode. Psychotherapie bij een psychiater in combinatie met medicatie sloegen me er toen door. Ik herstelde mooi na deze periode en leek niet meer echt last te hebben van wat ik toen had doorgemaakt.

 

Belang van (betaalbare) psychotherapie

 

Het feit dat deze gelijkaardige symptomen nu weer de kop opstaken, bezorgden me opnieuw veel angst en zorgen: “Hoe komt dit allemaal?”, “Wat gebeurt er allemaal in mijn hoofd?” .
Op een gegeven moment had ik het gevoel geen controle meer te hebben over mijn eigen gedachten en wat er in mijn hoofd omging en trok ik op aanmoedigen van mijn man naar de huisarts. Dit deed ik enigszins twijfelend, want ik wist dat de opstart van medicatie zou volgen. En liefst had ik mezelf er willen doorslaan zonder medicatie.
Nu besef ik wel dat medicatie soms echt nodig is om dat kleine duwtje in de rug te krijgen om weer te kunnen herstellen. Maar alleen medicatie, zonder begeleiding van een psycholoog, kan volgens mij niet. Het nemen van psychofarmaca zou altijd gekoppeld moeten kunnen worden aan therapie bij een psycholoog of therapeut.
Want ook nog na de opstart van de medicatie heb ik na bepaalde triggers regelmatig last van wat men noemt “angstaanvallen”: plots beginnen zweten in combinatie met je warm en koud tegelijk voelen, je hart die bijna uit je borstkast bonst, je ademhaling die steeds vlugger en oppervlakkiger begint te verlopen, beginnen duizelen en trillen… Ik vind het dan ook belangrijk om deze zaken te kunnen bespreken met iemand.
Ik neem momenteel (tijdelijk) medicatie in combinatie met psychotherapie bij een psychologe. En net dat zorgt onder andere voor het verkrijgen van belangrijke en noodzakelijke inzichten. Inzichten waar je anders misschien nooit toe zou komen. Daarom vind ik het o zo belangrijk dat psychotherapie bij een psychologe terugbetaald zou mogen worden!

 

Angststoornis

 

Onlangs kwam voor mij “het licht”. Tijdens de consulten bij de psychologe kwam ik tot de ontdekking dat alle beangstigende gedachten te kaderen zijn binnen 1 groter geheel, wat je wel eens een milde vorm van een angststoornis zou kunnen noemen. Niet alleen de beangstigende gedachten vallen hierbinnen te kaderen, maar ook heel wat zaken waar ik tijdens mijn dagelijkse leven “stress” of “angst” voor voel(de), vallen hierbinnen te kaderen.
Aan de ene kant is dit een opluchting: “Eindelijk weet ik wat er aan de hand is” én krijg ik ook handvaten om er echt iets aan te doen. Wat me vooral energie geeft is de wetenschap dat angsten zeer goed te behandelen zijn en dat er zeker ook mogelijkheden zijn zonder medicatie na verloop van tijd. Aan de andere kant klinkt angst”stoornis” wel een beetje ‘heavy’, maar “what’s in a name”?!

 

Ontbrekende puzzelstukjes

 

Nu komen er plots wel heel wat ontbrekende puzzelstukjes van mezelf naar boven. Het is net alsof ik een voordien onbekend terrein van mezelf leer kennen. Alle zaken waar ik soms mee worstel(de) in mijn leven, vallen hierbinnen te kaderen én het is fijn te weten dat eraan gewerkt kan worden.
Tijdens mijn herstelperiode 15 jaar geleden heb ik nooit echt ten volle beseft dat alles te kaderen viel binnen een angstprobleem. Ik was toen natuurlijk ook nog 15 jaar jonger en je staat nog anders in het leven. Na mijn herstel toen bleven waarschijnlijk toch wel milde angsten sluimeren in mezelf. Ze waren aanwezig zonder dat ze echt een grote en bewuste impact hadden op mijn dagdagelijkse leven. Onbewust waren ze wél aanwezig en creëerden ze grote energielekken in mezelf. Wat volgens mij dan ook medeoorzaak was voor het ontstaan van mijn burn-out. Mijn burn-out is er dus niet voor niets gekomen. Zo zie je maar dat alles er is voor een reden. In alles wat negatief “lijkt” is iets positiefs aanwezig om uit te groeien!

 

Nu heb ik eindelijk het gevoel dat ik weer kan beginnen opbouwen en dat ik veel gerichter aan mezelf kan werken. Wat sowieso een levenslang proces zal blijven.

 

 

 

 

JE KAN ISABEL OOK VOLGEN VIA SOCIALE MEDIA

INSTAGRAM        FACEBOOK

 

Terug